ធ្វើបុណ្យតាមសទ្ធា

មនុស្សម្នាក្នុងលោកតែងធ្វើបុណ្យ	រំលែកដោះកុនទុក្ខសត្វលោក
ធ្វើបុណ្យបានបុណ្យមានជ័យជោគ	ទាំងក្នុងផ្លូវលោកផ្លូវសាសនា	។
អ្នកខ្លះធ្វើតិចបានបុណ្យច្រើន	បុណ្យដែលចម្រើនពីអាត្មា
ស្មោះដូចជាទុគ្គ-តកុមារ	ធ្វើតាមចិន្តាសទ្ធាមាន	។
កុំឡើយធ្វើបុណ្យបង្ខំចិត្ត	ធ្វើតាមគំនិតតាមធនធាន
ធ្វើបុណ្យរំលែកជួយដាក់ទាន	ទៅតាមយើងមានកុំបង្ខំ	។
ទានដែលអ្នកធ្វើដោយស្មោះស	គឺពិតជាល្អហើយសក្តិសម
ទាននោះជាបុណ្យមិនលាយឡំ	បុណ្យតូចបុណ្យធំដូចតែគ្នា	។
ដូច្នេះខ្មែរអើយខំធ្វើបុណ្យ	តិចតួចមិនធ្ងន់ផុតកម្មពៀរ
ចេះជួយរំលែកចែកគ្រប់គ្រា	គ្រប់ពេលវេលាកុំភ្លេចបុណ្យ	។

ណុប ច័ន្ទតារា

Click Here Read More

ស្នេហ៍ប្រាក់ជំពាក់ជាតិ

ខ្ញុំស្រឡាញ់ខ្មែរដក់ជាប់ចិត្ត	ដក់ក្នុងគំនិតគិតគ្រប់គ្រា
ជនជាតិខ្ញុំខ្មែររស់វេទនា	រស់ច្រើនរងារគ្មានគេដឹង	។
ឯពួកបរទេសគេមិនខ្វល់	គេគ្មានអំពល់ឱ្យខ្មែរខឹង
គេចាក់គេចុចចំណុចហ្នឹង	ឱ្យអស់ព្រលឹងយើងជាខ្មែរ	។
ខ្មែរក្រោកឈ្ងោកមើលប្រវត្តិសាស្ត្រ	ឈឹចិត្តខ្លាំងណាស់កេរពុកម៉ែ
ពួកយើងដែលធ្លាប់ខ្លាំងពូកែ	ឥឡូវស្រាប់តែមួយក្រវិច	។
បើយើងលែងគិតអាណិតជាតិ	បើយើងភ្លាត់ស្នៀតហើយភ្លាំងភ្លេច
បរទេសរង់ចាំតែក្រញិច	បរទេសប្រើល្បិចក្តេចត្រួយអស់	។
ស្នេហ៍ជាតិមិនមែនស្នេហ៍តែលុយ	ពុករលួយស្អុយខ្មែរក្រៀមក្រោះ
ជាតិត្រូវលិចលុងរាស្ត្រត្រូវខ្សោះ	និយាយដោយស្មោះតាមប្រវត្តិ	។

ណុប ច័ន្ទតារា

Click Here Read More

សម្លរកកូរ

សម្លសែនឆ្ងាញ់ត្របាញ់ដាក់	រសជាតិវរលក្ខណ៍ល្បីឆ្លងពង្ស
កកូរផ្សំគ្រឿងយ៉ាងរឿងរុង	ខ្មែរទាំងភូមិក្រុងលង់ស្នេហា	។
ផ្លែល្ហុងលាយល្ពៅនូវត្រួយបាស	សណ្តែកត្រួយម្រះចេកណាំវ៉ា
លាយអង្ករលីងត្រប់សព្វសារ	ស្លឆ្ងាញ់ពិសាត្បិតសាមគ្គី	។
សង្គមស្រុកជាតិដូចកកូរ	មនុស្សគ្រប់អំបូរច្រើនមូលមីរ
រស់នៅជុំគ្នាបើសំភី	ចាប់ដៃសាមគ្គីពិតក្សេមក្សាន្ត	។
ដូចជាសម្លផ្សំត្រូវគ្រឿង	ឱជារសសឿងធៀបមិនបាន
សង្គមស្រុះដៃគ្រប់ៗប្រាណ	គង់ជួបសុខសាន្តមិនមានមោះ	។
សម្លកកូរផ្សំមិនត្រូវ	ពពុះផ្អូមនៅឆីឈឺពោះ
បើសង្គមជាតិកជម្លោះ	ពិតនាំប្រទុស្តដូចកកូរផ្អូម	។
អ្នកស្រី កែវ ច័ន្ទបូរណ៍

Click Here Read More

អាណិតនរណា?

មុននឹងខ្ញុំគិតអាណិតជាតិ	ខ្ញុំសួរមិត្តញាតិគ្រប់ៗគ្នា
ខ្ញុំត្រូវអាណិតខ្លួនសិនណា	ព្រោះនេះធម្មតាជារឿងពិត	។
ស្រឡាញ់ខ្លួនស្ងួនដល់គ្រួសារ	រស់មានវាសនាសាងជីវិត
ទើបខ្ញុំអាចឈានជួយញាតិមិត្ត	ហើយចេះគូរគិតដល់ជាតិបាន	។
បើខ្ញុំស្រេកឃ្លានគ្មានអ្វីស៊ី	អារម្មណ៍វក់វីនៅក្នុងប្រាណ
បំណងចង់ជួយត្រូវខកខាន	សូមញាតិសន្តានត្រូវពិចារណ៍	។
បើចង់ឱ្យខ្មែរស្រឡាញ់ជាតិ	ស្រឡាញ់មិត្តញាតិនិងរដ្ឋា
ដំបូងត្រូវតែខ្មែរគ្រប់គ្នា	រស់នៅធូរធាក្នុងជីវិត	។
ឯអ្នកដឹកនាំកុំបន្ទោស	រាស្ត្រខ្មែរមានឈ្មោះទុក្ខរួមរឹត
ខ្មែរក្រមិនអាចជួយគូរគិត	ជាតិពិតគំនិតបែងវណ្ណៈ	។

ណុប ច័ន្ទតារា

Click Here Read More

សំដីដៀមដាម

សំដីដៀមដាមស្នាមកំហុស	ច្បាមច្បិចញិចទោសមិនអោយសល់
ពិតនាំប្រទុស្តល្អក់កខ្វល់	គ្មានភាពកុសលជាញាតិផៅ	។
ពាក្យដៀលនាំខ្មាស់ត្មះនាំខឹង	ឌីដងគ្នាហ្នឹងញ៉ឹងភ្លើងក្តៅ
មិនមែនបែបបទលោកប្រដៅ	សម្រាប់កែខ្លៅអោយផុតងប់	។
បើចង់នាំគេអោយយល់ល្អ	ជ្រើសពាក្យបវរប៉ិនប្រសព្វ
ប្រៀនដោយពាក្យពេចន៍ពិរោះគាប់	ប្រមនឹងធម៌ស្ងប់ដណ្តប់មន្ត	។
វិន័យព្រមផ្សំនូវវិចារណ៍	សតិប្រាជ្ញាភ្លឺពេកពន់
សំនួនវោហារក៏ទន់ភ្លន់	មិនលែងមានមន្តអោយគេស្តាប់	។
ពាក្យចាស់ពោលផ្តាំទឹកត្រជាក់	ត្រីផ្តុំពួនលាក់អស់ទាំងទ័ព
ពាក្យពេចន៍ទន់ភ្លន់ជាទម្លាប់	នាំជោគជ័យភ័ព្វគាប់មិនលែង	។

ដោយអ្នកស្រី កែវ ច័ន្ទបូរណ៍

Click Here Read More

រែងត្បូង

កម្មកររែងត្បូងយោងដីគ្រួស	ជ្រមុលជ្រមោះត្រាំជ្រោះភក់
កាយដីរែងថ្មឥតទ្រមក់	នឿយហត់ភ្នែកល្អក់ក៏នៅខំ	។
យូរៗជួបគ្រួសគ្រាប់បវរ	ចិត្តរំភើបអរញញឹមផ្សំ
ជួនរែងរាប់ថ្ងៃខ្លួនឈរត្រាំ	ទឹកថ្លុកដីជ្រាំមិនបានអ្វី	។
ដូចមនុស្សប្រឹងប្រែងស្វែងមិត្តល្អ	យ៉ាកដូចរែងថ្មរកត្បូងឆ្នៃ
មិត្តល្អក្រជួបប្រទះក្រៃ	ជយយឆ្នែជីវិតអោយក្សេមក្សាន្ត	។
រែងត្បូងដូចរែងភ័ព្វសំណាង	អំពើល្អស្អាងយ៉ាងកល្យាណ
ព្យាយាមព្រឹកល្ងាចមិនមានខាន	ក្រឃើញថ្កើងថ្កានស្ថានសម្រេច	។
បើសិនខ្វះស៊ូខើចព្យាយាម	ម៉្លេះជីវិតក្រៀមខ្លោចម៉ដ្ឋខ្ទេច
ទំរាំប្រទះភ័ព្វរំលេច	ពណ្ណរាយដូចពេជ្រនាំខ្លួនថ្កើង	។

អ្នកស្រី កែវ ច័ន្ទបូរណ៍

Click Here Read More

រៃអើយកុំយំ

រៃអើយកុំយំខ្ញុំនឹកស្រុកណាស់	ខែចែត្រឆ្នាំចាស់ផ្លាស់ចូលឆ្នាំថ្មី
ឱ!រៃកណ្តឹងសូមអ្នកប្រល័យ	ជីវិតខ្ញុំក្ស័យលាចាកលោកទៅ	។
ឱ!រៃដើមជ្រៃម្តេចភ្លេចដើមពោធិ៍	ខ្ញុំស្រែកទ្រហោរដល់ពេលយប់ជ្រៅ
ទឹកភ្នែកម្នាក់ឯងចំបែងហ្មងសៅ	តើថ្ងៃណាទៅទើបរៃឈប់យំ	។
រៃអើយខ្ញុំរស់សែនរងខ្លោចផ្សា	ខ្មែរបែកបាក់គ្នាចាកចោលទ្រនំ
ពូជឈាមតែមួយភ្លើងពុះប៉ុនភ្នំ	រៃអើយឈប់យំខ្ញុំចំបែងណាស់	។
បើខ្ញុំស្លាប់ទៅរៃនៅបំពេរ	ផ្តាំដល់ម្ចាស់ស្នេហ៍ថាខ្ញុំកម្មក្រាស់
ជាតិខ្មែរតែមួយខ្មែរត្រូវធ្វើម្ចាស់	ខ្មែរចាំឱ្យច្បាស់នាមជាម្ចាស់ស្រុក	។
រៃអើយរក្សាការកេរពុកម៉ែ	រៃអើយជួយថែរក្សាទំនុក
ខ្ញុំលារៃហើយចំបែងចាប់ចុក	ថ្ងៃនេះទៅមុខយើងខានជួបគ្នា	។
សម្លេងខ្លងខែកសម្រែកសត្វរៃ	ដើមពោធិ ដើ៍មជ្រៃសុទ្ឋសឹងវេរា
កម្មខ្មែររៃយំព្រាត់ព្រោះកម្មពៀរ	ខ្មែរកំពូជជាស្តាប់សំនៀងរៃ!	។

ណុប ច័ន្ទតារា

Click Here Read More

បាលី និងខ្មែរ

ស្មេរខ្លះនិពន្ធស្នេហ៍បាលី	គិតថាប្រពៃល្អខ្ពង់ខ្ពស់
ប្រើពាក្យខ្មែរងាយលាយចម្រុះ	គិតថាស្រកយសអស់តម្លៃ	។
ភ្លេចគិតហើយឬថាភាសា	បាលីសាស្ត្រាខ្មែរបានខ្ចី
មកពីស្រុកគេយូរមកអី	បើប្រើបាលីយើងត្រូវប្រែ	។
ហេតុម្តេចទម្លាប់ជំទើតជើង	បរទេសលើកឡើងខ្ពស់ម៉្លេះទេ
រួចជាន់បង្អាប់ភាពជាខ្មែរ	ភាសាស្រុកស្រែពុកម៉ែប្រៀន?
ភាសាខ្មែររាយងាយស្រួលស្តាប់	អ្នកស្រុកអានគាប់មិនយ៉ាករៀន
មិនបាច់រត់ស្វែងបណ្ឌិតស្មៀន	ជយយបកស្រាយប្រៀនពន្យល់ន័យ	។
ភាសាតាដូនផ្ញើកូនចៅ	ម្តេចជាន់លិចទៅទាបស្មើដី
ពាក្យខ្មែររាយតួសមប្រពៃ	ស្តាប់យល់អស់ន័យម្តេចថាអន់?

អ្នកស្រី កែវ ច័ន្ទបូរណ៍

Click Here Read More